www.puck.fora.pl

Marmik

Zawsze staram się być na bieżąco z prasą lokalną, więc i tym razem przejrzałem „Echo Ziemi Puckiej”. Znalazłem tam artykuł, który wprawił mnie w osłupienie. Przeczytałem go trzy razy by mieć pewność, że nic mi nie umknęło i nadal nie wierzyłem. Zastanawiałem się, czy może dziennikarze czegoś nie przeinaczyli (jak to mają w swoim zwyczaju), no i czemu informacja nie znalazła się na portalu puck.naszemiasto.pl. Odpowiedź okazała się dość prosta. Wystarczyło spojrzeć w lewy górny róg ramki nad którym widnieje napis „REKLAMA”. A więc to reklama „udająca” wywiad. Skoro reklama to nie ma mowy by przeszła bez autoryzacji zamawiającego. W zasadzie trudno to nazwać wywiadem, bo nie wiadomo kto zadawał pytania.
[link widoczny dla zalogowanych]
Ale przejdźmy do rzeczy. Pierwszym co mnie uderzyło to słowa, że szkoła przeznaczona będzie dla „najlepszych uczniów z powiatu puckiego i wejherowskiego”. Zawsze zastanawiałem się jaka powinna być polska edukacja tzn. jaką misją należy się kierować. Moim skromnym zdaniem tę misję najlepiej opisać słowami „wyrównywać szanse”, bo przecież niej jest żadną tajemnicą, że szanse na start nie wszyscy mamy równe. Ja rozumiem, że miejscem na wyrównywanie szans jest raczej szkoła podstawowa, ale ta firmowana przez Małe Morze w przeciwieństwie do gimnazjum i liceum nie jest całkiem bezpłatna, co w zasadzie wyklucza jakiekolwiek wyrównywanie szans. Stąd skoro dopiero gimnazjum jest bezpłatne to może już być za późno. W tym miejscu przejdę do końcowych zdań owej rozmowy, gdzie ks. Jan używa takich słów: „W świecie edukacja katolicka kojarzy się z wysokim poziomem nauczania i marką. Do tego będziemy zmierzać.” No właśnie, szkoły (bo nie edukacja) katolickie kojarzą się z wysokim poziomem nauczania, ale czy to aby na pewno powinno być misją? Nie mam tu na myśli aspektów religijnych tylko samą misję edukacyjną. Chodzi mi o to, że pomału zaczynamy zmierzać ku czemuś niebezpiecznemu. Moi znajomi zapisują dzieci kolejce do przedszkola na dwa lata przed pójściem do niego. Potem już wiedzą do jakiej wyślą je podstawówki i do jakiego gimnazjum etc, etc. Dzieciaki wpadną w wyścig szczurów zanim dorosną na tyle by uświadomić sobie, że np. marzyli by być operatorami koparki. Skoro szkoły o „wysokim poziomie nauczania” są dla „najlepszych” to kto zostanie w szkołach państwowych? Najbiedniejsi (czyli ci, których od początku nie stać na edukację non?-profit) i nie najzdolniejsi. Może nieco dramatyzuję, ale wymiarze kilku (2-3) dekad doprowadzi to do sytuacji, gdy szkoły państwowe staną się niczym getta dla niewybranych. Czy to ma być misją? Przecież nie mówimy o jakiejś abstrakcji tylko o sytuacji z jaką boryka się wiele krajów rozwiniętych. Czy mamy podążać ich drogą?
W tym kontekście pojawia się pytanie czy nowy zespół szkół w Pucku ma zapoczątkować ten proces w naszym regionie? A czemu nie powstanie np. gimnazjum dla przeciętnie uzdolnionej, ale trudnej młodzieży? Ci młodzi ludzie, o ile zechcieliby i ktoś by im pomógł, bez problemu mogliby później pokończyć studia. Czy prze to, że życie ich nie rozpieszczało są gorsi od „najlepszych”.
Smutne to i niezbyt budujące.

Wrócę jeszcze na chwilę do reklamy z rozmową. W końcowej części jest też mowa o wymogach jakie spełniać będzie kadra dydaktyczna.
[link widoczny dla zalogowanych]

Nauczyciele w liceum będą mieli doktoraty. Przecież to jakaś paranoja. Doktorat ma bardzo niewiele wspólnego zarówno ze zdolnościami dydaktycznymi jak i z przekrojowym programem przedmiotów w liceach. Nawet na uczelniach wyższych kadrę dzieli się na dydaktyczną (która doktoratów mieć wcale nie musi) i naukowo-dydaktyczną (która doktoraty mieć musi lub musi je robić). Doktor to stopień naukowy, który niekoniecznie musi się przekładać na umiejętności dydaktyczne. Znam wielu magistrów, którzy pod względem dydaktycznym biją o głowę niejednego profesora czy doktora habilitowanego.
Stąd moim zdaniem stwierdzeni, że nauczyciele licealni będą doktorami jest nieporozumieniem. Pomijając już, że nasz polski stopień doktora w wielu dyscyplinach naukowych może być równany najwyżej z anglosaskim Master of Science lub Master of Art, warto pamiętać, że nie doktorat czyni z kogoś dobrego dydaktyka. Doktorat to ogół działań mający udowodnić, że dana osoba potrafi samodzielnie (choć kierowana przez promotora) przeprowadzić pewien proces naukowy. Doktoraty z reguły obejmują bardzo wąski zakres tematyczny i choć wiążą się z kompleksowym kształceniem to dla dydaktyki szkoły średniej są one cechą drugo- , a może raczej trzeciorzędną.
Zresztą osoby, które zdobyły ów stopień nie dla samego stopnia, raczej kontynuują drogę naukową i wątpię by znalazły czas na nauczanie w liceum w jakimś powiatowym miasteczku. Zwłaszcza jeżeli chodzi o nauki ścisłe.

Reasumując, jestem trochę zawiedziony, bo – co wynika z pozostałej części rozmowy – problemy na tym etapie nauczania są ks. Janowi znane. Tym bardziej dziwi mnie fakt, że jako remedium na bezpieczeństwo w burzliwym okresie rozwoju młodego człowieka podaje liczebność grupy poniżej 25 osób, co ma ułatwiać dotarcie do każdego indywidualnie. Przecież tak dużo można zaproponować w tej materii, a tu tylko zawoalowana informacja o liczebności grupy.
Mam nadzieję, że to tylko wypadek przy pracy i jednak misja nowego puckiego zespołu szkół gdzieś w końcu się odnajdzie. Po czynach, a nie po słowach ich poznacie, ale… słów nie rzuca się na wiatr i też trzeba o nie dbać.

darias · Dołączył: 19 Lis 2010 Posty: 3 Przeczytał: 0 tematów

Ciekaw jestem Marmiku, jakie jest Twoje zdanie nt. kazań ks. Jana z ostatniej niedzieli, przeplatanych autoreklamą i niemal pod niebo sławioną ideą Zespołu Szkół Katolickich. Pomijając pokrętną retorykę i nie wnikając głębiej w przesłanki, które kierowały skąd innąd znakomitym kaznodzieją, istota Słowa Bożego jakby rozmyła się w marketingowym wystąpieniu...a może tylko mnie się tak wydaje...

Marmik

Witam,
Przyjąłem zasadę, że na tyle na ile jest to możliwe nie komentuję spraw związanych z religią i polityką (prócz tej typowo lokalnej, ale też w bardzo ograniczonym zakresie), bo to najprostszy sposób do wywołania antagonizmów i rozmycia idei jaka przyświecała mi gdy tworzyłem forum. Dlatego skomentuje jedynie to w ten sposób, że ta cześć kazania która odnosiła się do Słowa Bożego była jak zwykle świetna, motywująca i inspirująca. A co do reszty... no cóż... ja swój 1% przekażę gdzie indziej. Nie byle gdzie, ale na konkretny, świadomie wybrany i chyba bardziej ważny cel.

Natomiast to co bez problemu mogę komentować to zespół szkół. O tym, że ks. Jan myślał o czymś takim wiadomo było od dawna (przynajmniej do mnie docierały takie słuchy), więc samą ideą utworzenia szkoły/szkół nie jestem zaskoczony. Niestety, ale diabeł (bez skojarzeń) tkwi w szczegółach. Pierwszym problemem jest to, że szkoła (podstawówka) została celowo wykorzystana w kampanii wyborczej (i to niestety, ale w sposób pośredni z ambony) przez wiadomo kogo. Już to zabiło wizerunek przedsięwzięcia. Ewolucja zespołu szkół budzi sporo moich zastrzeżeń tych, o których napisałem, ale i tych o których nie zamierzam pisać. Cała otoczka (w tym sprawa jachtu) sprawia, że jestem zawiedziony, ale mam nadzieję, iż wszystko jakoś się wyklaruje, a przede wszystkim mam nadzieję, że zespół szkół nie stanie się pionkiem na politycznej szachownicy przy następnych wyborach na fotel burmistrza Pucka.

Reasumując, mam nadzieję, że to co napisałem stanowi jakaś zachętę do chwili zadumy.
W tym miejscu wkleję swój post z puck.naszemiasto.pl, bo choć dotyczy on sprawy płyty "Fala dobra" (moim zdaniem niesłusznie krytykowanej) to wytłuszczony i fragment jest uniwersalny i może się odnieść też do spraw poruszanych w tym watku.

Marmik · Wysłany: Pią 10:54, 09 Mar 2012 Temat postu:

Dwa gimnazja w pucku toczą walkę o setkę uczniów.
Taki tytuł możemy zobaczyć w bieżącym wydaniu Echa Ziemi Puckiej (EZP).
Pominę gimnazjum publiczne i przejdę do części poświęconej szkole, która jest bohaterem tego wątku.
Pierwsza informacja to... liczebności klas. Mowa jest o tym, że w dwóch klasach uczyć się będzie 52 uczniów. Niech mnie ktoś poprawi, ale czy ks. Jan nie pisał publicznie, że liczebność grup będzie mniej niż 25 osób?
52 nie da się podzielić na dwie grupy tak, by to stwierdzenie mogło być prawdziwe.
9. strona bieżącego wydania EZP przynosi przerażające cytaty:

Marmik · Wysłany: Pią 21:32, 23 Mar 2012 Temat postu:

No i zaczęło się. Artykuł „Ucieczka gimnazjalistów” w dzisiejszym wydaniu EZP to naturalne następstwo kilku oczywistych faktów. Fakty są takie, że puckie publiczne gimnazjum ma bardzo słabą opinię i nie ma tu znaczenia, że – jak deklaruje Pan Burmistrz – wskaźnik edukacyjny jest coraz wyższy. Wprawdzie statystki nie kłamią, ale kłamią statystycy, bo jaką wartość ma wskaźnik edukacyjny, będący w zasadzie wynikiem działania matematycznego, które opanował każdy uczeń podstawówki? Fakty są bezlitosne tj. bez znacznej poprawy poziomu bezpieczeństwa publiczne gimnazjum po prostu przegra z kretesem i na nic się zdadzą przepychanki. Bronić się trzeba jakością.

Moja wiedza o publicznym gimnazjum jest taka, że są tam nauczyciele przez duże N, ale są też słabeusze. Jeżeli dojdzie do zwolnień to mam nadzieję, że selekcja będzie odbywać się właśnie pod tym kątem. Wiem też, że – jak w każdym gimnazjum – po prostu wystarczy się uczyć. Wtedy nawet słaby nauczyciel nie będzie przeszkadzał w zdobywaniu wykształcenia. Wiem o wielu osobach, które po skończeniu publicznego gimnazjum nie miały większych problemów i w ogólniaku i na studiach. Podstawowa zasada to nie zrzucać wszystkiego na szkołę i pracować z dzieckiem w domu. Tak było zawsze, także wtedy gdy ja chodziłem do szkoły. Dziś rodzice w gonitwie dnia codziennego najchętniej scedowaliby jak najwięcej obowiązków edukacyjnych na szkołę. Nie dziwię im się, ale trzeba umieć znaleźć złoty środek.

Puckie gimnazjum przegrywa z innymi szkołami, bo nie jest atrakcyjne i nie daje poczucia bezpieczeństwa. Katastrofalny obraz urzędniczej niemocy przedstawił sam Pan Burmistrz w odpowiedzi na pytanie Tomasza K. w serwisie ‘Zadaj pytanie Burmistrzowi’ [wytłuszczenie: Marmik]:

Marmik · Wysłany: Pią 9:38, 30 Mar 2012 Temat postu:

Z zaciekawieniem śledzę informacje na stronie internetowej zespołu szkół. Jedna rzecz mnie rozbraja, a mianowicie jakaś dziwna moda na „rozmowy” (ostatnio z dyrektorem gimnazjum i liceum). Nigdy wiadomo kto zadaje pytania. W całości jest to powtórzenie metody stosowanej od pierwszej reklamy w EZP. To wygląda tak jakby w jednym zespole nie dało się inaczej formułować stanowiska, niż poprzez przeprowadzenie wywiadu. Wprawdzie to kwestia gustu, ale mnie taka socjotechniczna sztuczka raczej irytuje. Nie można napisać tego normalnie?

Deklarowałem, że wspomną co nieco o nauczycielach. W liceum nauczyciele mieli mieć doktoraty.
Na razie przedstawiono nauczycieli:
a) religii/etyki – doktor,
b) wiedzy o kulturze – bez doktoratu,
c) języka polskiego (na marginesie – w zakładce „Aktualności” napisane z błędem ortograficznym!!! – nie wiem skąd ta moda pisania nazw przedmiotów szkolnych z wielkich liter) – bez doktoratu,
d) historii oraz wiedzy o społeczeństwie – doktor,
e) matematyki – bez doktoratu, ale doktorantka, więc może zdąży,
f) geografii – bez doktoratu,
g) chemii – doktor.
Przerażające jest, że nawet na oficjalnej stronie internetowej szkoły nie zawsze stosuje się zasady języka polskiego. Przecież panuje tu zgodność, że żadna z zasad zapisu wielkimi literami nie może mieć zastosowania do nazw przedmiotów szkolnych.
Link do poradni językowej PWN: [link widoczny dla zalogowanych]
Wracając do deklaracji ks. Jana. Nie znamy nauczycieli:
a) biologii,
b) fizyki i astronomii,
c) technologii informacyjnej,
d) przysposobienia obronnego,
e) wychowania fizycznego,
f) podstawy przedsiębiorczości.
Wprawdzie nie wiem czy wszystkie te przedmioty muszą być nauczane w puckim liceum (nie chce mi się grzebać na stronach MEN), ale skompletowanie doktorów nie dość, że jest całkowicie niepotrzebne z punktu widzenia jakości edukacji, to jeszcze jest mrzonką, ale słowo się rzekło, kobyła u płotu. Na razie 4 z 7 nauczycieli nie ma stopnia naukowego doktora.

Marmik · Wysłany: Pią 10:08, 30 Mar 2012 Temat postu:

Jak łatwo zauważyć, na stronie szkoły pojawiły się rzuty kondygnacji budynku przy ul. Przebendowskiego.
5 niewielkich sal (32-33 mkw) pomieści 18 uczniów każda, jedna większa (nieco ponad 38 m) pomieścić ma 24 uczniów.
Skoro uczniów gimnazjum ma być 52 to oznacza, że będą trzy klasy.
Jak dowiadujemy się od dyrektora, II piętro będzie dla gimnazjalistów. Są tam sale 18, 18 i 18, czyli 54 miejsca dla uczniów i... 19 mkw holu dla uczniów na czas przerwy. Ciasno.
Jeżeli jeden rocznik to 52 osoby oznacza to, że jeżeli w najbliższych nie pozyska się nowego budynku to nauka będzie na trzy zmiany.
Jedno co wynika z tego to to, że klasy będą jednak mniejsze niż 25 osób, bo będzie ich więcej, niż deklarowano w jednym z wcześniejszych artykułów w EZP.

Na marginesie, dla klas 1-3 szkoły podstawowej według planu nie zaplanowanych sal, więc trzeba będzie przeorganizować świetlicę (123 metry kwadratowe) na parterze (szkoła będzie bez świetlicy?).

Wbrew wrażeniu jaki robi ten budynek, okazuje się, że jest tam bardzo ciasno jak na dwie szkoły.

Marmik

Od dłuższego czasu z rosnącym niepokojem przyglądałem się dyskusji na forum puck.naszemiasto.pl poświęconej szkole Małe Morze (w szerszym kontekście nowemu zespołowi szkół niepublicznych), a także tej która wypączkowała z niej, czyli o niepublicznym gimnazjum przy liceum im. Stefana Żeromskiego.

Nie jestem przeciwnikiem konstruktywnego spierania się w Internecie, ale owe dyskusje są miejscami wprost przerażające i z konstruktywną krytyką, albo rzeczową argumentacją nie miały kompletnie nic wspólnego. Grupa, którą roboczo nazwę zwolennikami Arkadiusza Gawrycha zarzuca adwersarzom, że nie są bezstronni, bo na pewno pod anonimowymi komentarzami kryją się sfrustrowani nauczyciele publicznego gimnazjum bojący się o etaty, a jakakolwiek rzeczowa argumentacja schodzi już nie na drugi, ale na trzeci plan. Druga grupa, którą nazwę przeciwnikami Arkadiusza Gawrycha też ucieka się do zagrywek, ale przez dłuższy czas nie kierowano zarzutów, że ich adwersarze to nie są osoby bezinteresowne, a najbliższe otoczenie/współpracownicy Arkadiusza Gawrycha. Dopiero gdy ruszyły zarzuty o nepotyzm państwa Czajów, to posypały się gromy.

Osią sporu (dlatego pisałem – nie tak jak internauta „P.” na puck.naszemiasto.pl – o zwolennikach i przeciwnikach) wydaje się być pewien młody człowiek, którego tu nie zamierzam opisywać, bo zrobiłem to już dawno temu na jego własnym, nieistniejącym już forum. Ten wątek, w którym teraz piszę, dość jasno i wyraźnie świadczy, że nie akceptuję części (bo nie wszystkich) metod jakim on się posługuje, ale są gdzieś pewne granice i ufam, że w znacznej mierze trzymam się faktów (głównie prasowych, bo to wątek w dziale „Puck w mediach”). To, jakie znaczenia mają te fakty pozostawiam ocenie czytelników.

Całość dyskusji na forum naszemiasto.pl to smutna lektura, w której tylko od czasu do czasu pojawiały się jakieś konkrety , a czasami jakiś głos sumienia (ale tu to raczej chyba głos wołającego na puszczy). Nawet nie za bardzo chce mi się przytaczać jakiekolwiek wypowiedzi, ale jedynym pozytywnym akcentem jest to, że w końcu się zakończyły – chyba w znacznej mierze za sprawą pouczających postów internautów „Szkoda gadać!”, „observer” i „P.".

Czy owe dwa wątki przybliżyły kogokolwiek do zdobycia wiedzy i czy komukolwiek ułatwiły podjęcie wyboru co do drogi edukacyjnej? Wątpię. Przypomina mi to dyskusję o puckiej porodówce, jaką kiedyś czytałem gdzieś w sieci. Jakbym był kobietą przegotowującą się do porodu to po lekturze owych wypowiedzi za nic w świecie nie potrafiłbym zadecydować, czy to dobre miejsce na urodzenie dziecka.

Niestety, muszę i ja posypać głowę popiołem, bo w czasie trwania owej „internetowej bijatyki” liczba wejść do tego wątku zwiększyła się o jakieś 40-50, więc być może poprzez treści tu zawarte mimowolnie dostarczałem oręża obu spierającym się stronom. W przypadku puckiego gimnazjum publicznego chyba nieco bez uzasadnienia poddałem w wątpliwość poziom bezpieczeństwa, a w przypadku gimnazjum niepublicznego sprawę niedotrzymywania wypowiedzianych słów postawiłem w świetle jupiterów.
No cóż, jestem tylko człowiekiem. Nie chodzi o to, że uważam bym się mylił w tych konkretnie sprawach, lecz o to, że muszę się starać by krytyka nie przekroczyła pewnej granicy i nie stała się krytykanctwem.